Lezersrecensie
Eigenzinnige roman
Ik las eerder al De polyglotte geliefden en De dwalingen van het vlees van Lina Wolff. Twee heerlijke eigenzinnige romans over liefde en macht, beiden een beetje gedurfd en absurd. Ik was dus heel benieuwd naar haar nieuwste werk, Duivelsgreep!
“Hij is ongevaarlijk, voor iedereen weerzinwekkend behalve voor haar. Hij is een ongevaarlijk dikzakje. Naderhand zal ze (verbitterd) bedenken dat ongevaarlijke dikzakjes helemaal niet bestaan.”
Een vrouw, haar naam wordt niet vernoemd, verhuist naar Firenze voor de liefde. De man is niet moeders mooiste en zwaarlijvig, maar de vrouw zorgt voor zijn metamorfose. Terwijl hij sterker wordt en vreemdgaat, wordt zij echter steeds zwakker. De situatie escaleert en zij raakt verstrikt in zijn greep, ondergaat zijn vernederingen en geweld. Hoe kan zij zijn respect en aandacht terugwinnen en zijn tere kant bereiken? Ze krijgt de kans om te ontsnappen, maar kan ze wel zonder hem?
“Hij is verliefd geworden op haar ziel, en zij is verliefd geworden op zijn vlees. Een verterende wanverhouding. Het vlees schreeuwt harder, maar de ziel stroomt dieper. Vlees kun je overal vinden, aan zielen is moeilijker te komen.”
Manipulatie, achterdocht, lust, jaloezie… Dit bizarre verhaal is overgoten met cynisme en je moet de inhoud zeker een beetje kunnen relativeren. Maar Lina Wolff weet dit krankzinnige verhaal op een bijzondere manier te brengen. De korte fragmentarische hoofdstukken lezen vlot en het verhaal neemt ergens in het midden een grote wending zodat je steeds nieuwsgierig blijft. De gedachten en gevoelens van de vrouw komen zeer duidelijk naar voren, hoe ze gevangen zit in een relatie en niet meer kan ontsnappen. Duivelsgreep is niet echt een fijn verhaal, maar het is wel deprimerend goed en blijft intrigeren omdat de duistere kant zo intens is. Niet iedereen zal van dit verhaal houden, maar als je openstaat voor zwaardere thema’s, een originele schrijfstijl én een portie cynisme, dan is het zeker een aanrader. Ik ben alvast fan van Lina Wolff!
“Je kunt de demon nog steeds in jou zien. Die heeft sporen nagelaten, lange scheuren die glinsteren wanneer het donker is.”
“Hij is ongevaarlijk, voor iedereen weerzinwekkend behalve voor haar. Hij is een ongevaarlijk dikzakje. Naderhand zal ze (verbitterd) bedenken dat ongevaarlijke dikzakjes helemaal niet bestaan.”
Een vrouw, haar naam wordt niet vernoemd, verhuist naar Firenze voor de liefde. De man is niet moeders mooiste en zwaarlijvig, maar de vrouw zorgt voor zijn metamorfose. Terwijl hij sterker wordt en vreemdgaat, wordt zij echter steeds zwakker. De situatie escaleert en zij raakt verstrikt in zijn greep, ondergaat zijn vernederingen en geweld. Hoe kan zij zijn respect en aandacht terugwinnen en zijn tere kant bereiken? Ze krijgt de kans om te ontsnappen, maar kan ze wel zonder hem?
“Hij is verliefd geworden op haar ziel, en zij is verliefd geworden op zijn vlees. Een verterende wanverhouding. Het vlees schreeuwt harder, maar de ziel stroomt dieper. Vlees kun je overal vinden, aan zielen is moeilijker te komen.”
Manipulatie, achterdocht, lust, jaloezie… Dit bizarre verhaal is overgoten met cynisme en je moet de inhoud zeker een beetje kunnen relativeren. Maar Lina Wolff weet dit krankzinnige verhaal op een bijzondere manier te brengen. De korte fragmentarische hoofdstukken lezen vlot en het verhaal neemt ergens in het midden een grote wending zodat je steeds nieuwsgierig blijft. De gedachten en gevoelens van de vrouw komen zeer duidelijk naar voren, hoe ze gevangen zit in een relatie en niet meer kan ontsnappen. Duivelsgreep is niet echt een fijn verhaal, maar het is wel deprimerend goed en blijft intrigeren omdat de duistere kant zo intens is. Niet iedereen zal van dit verhaal houden, maar als je openstaat voor zwaardere thema’s, een originele schrijfstijl én een portie cynisme, dan is het zeker een aanrader. Ik ben alvast fan van Lina Wolff!
“Je kunt de demon nog steeds in jou zien. Die heeft sporen nagelaten, lange scheuren die glinsteren wanneer het donker is.”
1
Reageer op deze recensie