Goede balans

De laatste nieuwe van Corina Bomann mag natuurlijk weer niet ontbreken aan mijn leeslijstje. Gloriedagen is het eerste deel van de Waldfriede-serie dat gebaseerd is op het dagboek van verpleegster Hanna die 30jaar in het ziekenhuis heeft gewerkt. Deze ware gebeurtenissen zijn de bron voor dit verhaal.

Berlijn, 1919. Hanna heeft haar verloofde verloren tijdens de Eerste wereldoorlog. Deze gebeurtenis heeft ervoor gezorgd dat ze paniekaanvallen heeft terwijl ze gewonde soldaten moet verzorgen. Wanneer ze het aanbod krijgt om in het Waldfriede-ziekenhuis te gaan werken neemt ze deze mogelijkheid met beide handen aan. Louis Conradi is de oprichter van het ziekenhuis. Hij heeft twee jaar de tijd om het ziekenhuis van de grond te krijgen. Louis en Hanna krijgen een intense band door hun samenwerking. Maar beide hebben geen toekomst samen.

De schrijfstijl van Bomann is zoals gekend duidelijk, helder en vlot. Ze weet gevoelens op te bouwen en weer te geven naar haar lezers. En daarnaast zijn er steeds weer verrassingen die het verhaal boeiend en spannend houden. Het is een ideale mix tussen een stukje geschiedenis en anderzijds toch ook een emotioneel gen gevoelig verhaal. Een mooie balans.

Anderzijds merk je ook hoe het dagdagelijkse leven verloopt met daarbij de vooroordelen van de gemeenschap, de Spaanse griep en het toenemende nationalisme. De personages hebben diepgang. Er wordt al een basis gelegd waarop verder gebouwd zal worden in de komende boeken.

Erg benieuwd hoe dit verhaal verder zal evolueren. Zeker wetende welk tijdsperk er nog voor de boeg staat.