Never judge a book..

Sally Thorne is een Australische schrijfster. Eerder las ik al 99 procent van mij en Ik niet op jou. Dit laatste boek is verfilmd onder de titel The hating game. Beide boeken vond ik erg amusant waardoor ik haar derde en meest recente boek natuurlijk ook absoluut wou lezen.

Ruthie is de tijdelijke manager van de Providence Luxury Retirement Villa. Een luxe resort voor bejaarden. Wanneer er een nieuwe eigenaar is besluit Ruthie haar beste beentje voor te zetten. Maar dan ontmoet ze Teddy Prescott. Hij is de zoon van de eigenaar. Ruthie vindt hem al snel een onverantwoordelijk rijkeluiszoontje maar daarnaast is hij best wel knap. Hij mag op het terrein verblijven als hij meewerkt op het resort. Ruthie heeft nog een vacature in gedachte als assistent van de verwaande zussen Parloni. Ze heeft het idee dat hij dit niet lang zal uithouden..

Het verhaal komt best traag op gang. Je krijgt de tijd om de setting en de personages te leren kennen. Voor mij persoonlijk geen probleem. Ik hou meer van de hofmakerij in plaats van de zeemzoete relaties die vaak nadien volgen. Maar je moet er natuurlijk van houden.

Ruthie is een warm personage waar niets slechts in lijkt te schuilen. De vooroordelen die bij Teddy komen kijken zijn van heel andere aard; zijn stoer uiterlijk, motor en het feit dat hij dakloos is doen daaraan geen goed. En jawel, ook Ruthie heeft hierover al een mening klaar. Maar never judge a book by it’s cover!

De onderlinge dynamieken kan ik wel smaken. Het teasen, elkaar testen, uitdagen, verrassen en af en toe wat plagen. Het bezorgt mij een glimlach tijdens het lezen. Samengevat dus weer een charmant verhaal van Sally Thorne. Ik moet toegeven dat hij niet kan tippen aan de vorige twee verhalen maar alsnog is dit wel een leuk en luchtig verhaal. Een typische rom-com.