Tristesse alom

Douglas Stuart heeft zijn roots in Glasgow. Momenteel woont en werkt hij in New York. Zijn autobiografisch debuut ‘Shuggie Bain’ werd een groot succes dat in vele landen is verschenen. ‘Mungo’ is zijn nieuwste werk. Qua stijl sluit hij zeker aan bij de grauwe sfeer van Shuggie Bain.

Glasgow, jaren ‘90. De 15-jarige protestantse Mungo leeft in de buitenwijken van Glasgow. Hier hebben gevaarlijke bendes het voor het zeggen. Hamish, Mungo’s broer is een meedogenloze bendeleider. Deze omgeving barst van de mannelijkheid. Iets waar Mungo mee worstelt aangezien hij zijn homoseksuele geaardheid ontdekt. Hij sluit vriendschap met de katholieke James maar dit lijkt meer uit te groeien naar liefde. Op een gegeven moment besluit Mungo’s aan alcoholverslaafde moeder hem met twee onbekenden op een kampeertrip te sturen. Deze gebeurtenis heeft een grote inpakt op het verdere leven van Mungo.

Het verhaal is wederom krachtig neer geschreven. Stuart is geweldig in het weergeven van een bepaalde sfeer.
De grimmigheid, de koelte, de tristesse druipt er vanaf. Daarnaast voel je Mungo struggelen met zijn geaardheid, de verwachtingen, het geweld, de trieste toekomst die geschetst wordt,… Het personage wordt heel realistisch en werkelijk weergegeven. Intens, waarbij je merkt dat de plaats waar je wieg heeft gestaan erg beïnvloed wie je bent en zal worden..

Levendige personages zijn de sterktes in dit verhaal. Unieke wezens met hun eigen dilemma’s en geschiedenis. Het disfunctionerende gezin waarin een onzekere adolescent in opgroeit. Een liefde die geloofsovertuigingen overtreft en zich niet laat leiden. Maar anderzijds zit er ook veel donkerheid in het verhaal.

Een Coming-of-age-verhaal met veel diepgang. Niet voor de eerder tere zieltjes. Maar een interessant inkijk biedend in de working class van Glasgow ten tijde van de jaren ’90.