Lezersrecensie
De verloren Bloem van de Sjamaan | Davide Morosinotto
Voor mij was dit jeugdboek een absolute ‘cover pick up’: vrolijk, sprankelend en een tikje mysterieus. De lovende woorden over eerdere werken van de auteur waren het laatste zetje dat ik nodig had om eraan te beginnen. Niet wetend dat dit eigenlijk een derde deel in een trilogie was. Maar gelukkig zijn de drie boeken ook heel goed los van elkaar te lezen, zo blijkt.
Voor een jeugdboek heeft dit verhaal een heftig onderwerp. Laila, dochter van een Fins diplomaat, komt in Lima in een ziekenhuis terecht. Daar ontdekt ze dat ze ongeneeslijk ziek is. Er is geen behandeling mogelijk. Tenminste, daar gaan de artsen vanuit.
Een bijzondere ontmoeting met een jongen die ook in het ziekenhuis verblijft, El Rato, leidt tot een rebelse actie. Ze ontdekken een verloren dagboek met informatie over een verloren en zeer zeldzame bloem met geneeskrachtige werking, bekend bij de sjamanen uit het oerwoud. Zou het voor Laila mogelijk zijn om het tij te keren en haar progressieve en dodelijke ziekte een halt toe te roepen?
El Rato heeft zo zijn eigen motieven om er samen met Laila vandoor te gaan en dit te ontdekken. Midden in de nacht sluipen de twee met het spaargeld van Laila het ziekenhuis uit en beginnen aan een levensgevaarlijke tocht door Peru om uiteindelijk de sjamaan te ontmoeten en te ontdekken wat de Verloren Bloem voor Laila kan betekenen.
De thema’s gaan over het leven, over moed, doorzettingsvermogen, verlies en acceptatie van het lot. Over het maken van schijnbaar onmogelijke keuzes en respect voor traditionele gebruiken.
Het verhaal is in mijn ogen behoorlijk gedateerd. Iets waar de auteur in het nawoord op terugkomt. Het verhaal speelt zich af in de jaren ‘80. Iets waar ik me als veertiger prima in kan verplaatsen, maar ik vraag me af of de beoogde doelgroep (12+) dat ook kan en of deze setting voldoende aantrekkelijk is om het boek uit te lezen.
De vormgeving van het boek daarentegen is heel speels en aantrekkelijk. Prachtige krullen en figuren vol woorden versieren het verhaal en zorgen voor een goede afwisseling tussen ingespannen lezen en een fijne onderbreking.
Het boek geeft een tijdloze en waardevolle boodschap mee aan de lezer. Daarom beoordeel ik het met 3,5 ster.
Voor een jeugdboek heeft dit verhaal een heftig onderwerp. Laila, dochter van een Fins diplomaat, komt in Lima in een ziekenhuis terecht. Daar ontdekt ze dat ze ongeneeslijk ziek is. Er is geen behandeling mogelijk. Tenminste, daar gaan de artsen vanuit.
Een bijzondere ontmoeting met een jongen die ook in het ziekenhuis verblijft, El Rato, leidt tot een rebelse actie. Ze ontdekken een verloren dagboek met informatie over een verloren en zeer zeldzame bloem met geneeskrachtige werking, bekend bij de sjamanen uit het oerwoud. Zou het voor Laila mogelijk zijn om het tij te keren en haar progressieve en dodelijke ziekte een halt toe te roepen?
El Rato heeft zo zijn eigen motieven om er samen met Laila vandoor te gaan en dit te ontdekken. Midden in de nacht sluipen de twee met het spaargeld van Laila het ziekenhuis uit en beginnen aan een levensgevaarlijke tocht door Peru om uiteindelijk de sjamaan te ontmoeten en te ontdekken wat de Verloren Bloem voor Laila kan betekenen.
De thema’s gaan over het leven, over moed, doorzettingsvermogen, verlies en acceptatie van het lot. Over het maken van schijnbaar onmogelijke keuzes en respect voor traditionele gebruiken.
Het verhaal is in mijn ogen behoorlijk gedateerd. Iets waar de auteur in het nawoord op terugkomt. Het verhaal speelt zich af in de jaren ‘80. Iets waar ik me als veertiger prima in kan verplaatsen, maar ik vraag me af of de beoogde doelgroep (12+) dat ook kan en of deze setting voldoende aantrekkelijk is om het boek uit te lezen.
De vormgeving van het boek daarentegen is heel speels en aantrekkelijk. Prachtige krullen en figuren vol woorden versieren het verhaal en zorgen voor een goede afwisseling tussen ingespannen lezen en een fijne onderbreking.
Het boek geeft een tijdloze en waardevolle boodschap mee aan de lezer. Daarom beoordeel ik het met 3,5 ster.
1
Reageer op deze recensie