Mooie balans tussen bommen en liefde

Het interessante van historische fictie is de ontdekking van cruciale gebeurtenissen die het leven van velen ingrijpend veranderen. De bombardementen door de Duitsers op Belfast in april 1941 vormen de basis van ‘Deze dagen’ - Lucy Caldwell. Rondom de horror van de verwoestingen speelt zich het leven af van een welgestelde familie die bestaat uit 5 personen. De zussen Audrey en Emma volgen we op de voet, hun wel en wee wordt met veel gevoel beschreven. Ze zijn verschillend, maken elk hun afwegingen en zijn puur in hun ontboezemingen. Zonder dat het sentimenteel wordt leer je de personages kennen en roepen ze empathie op. De auteur baseert zich onder meer op dagboeken en andere non-fictie boeken over de Belfast-blitz en ontving voor ‘These Days‘ de E.M. Forster Award en de Walter Scott Prize for Historical Fiction.

 Het boek begint met de kennismaking met Emma, zij werkt als vrijwilliger op een eerste hulppost waar ze nachtdiensten moet draaien en verliefd wordt op Sylvia, een collega. Audrey heeft een kantoorbaan en zal weldra in het huwelijk treden met een arts. Tijdens de bombardementen met al zijn gewonden, doden en angst voor wat er nog te gebeuren staat, gaat het (liefdes)leven door met al zijn ups en downs. Dat lijkt zo vreemd in een wereld waarin niets meer vanzelfsprekend is, maar ontwikkeling en liefde laten zich nergens door tegenhouden. De twee werelden worden op een natuurlijke manier verweven tot het leven met alle tegenslag en de blik op de toekomst.

Vrouwen krijgen een stevige rol toebedeeld in deze roman, niet alleen de zussen, maar ook hun moeder is een vrouw met karakter. Haar verleden wordt aangestipt, subtiel en daarmee stijgt ze in haar mens-zijn. Niet louter terugblikken en treuren, maar doorgaan en iets opbouwen op de fundamenten van vroeger. De veerkracht en hoop van kleine Betty, een meisje uit een minder welgesteld gezin, die kansen krijgt in het bemiddelde huishouden is aandoenlijk, wat wordt haar lot? Deze verwikkelingen en nog veel meer zijn te lezen in dit hartverwarmende boek. De stijl waarin de familie geportretteerd wordt, deed me denken aan de Cazalets van Elizabeth Jane Howard.