Lezersrecensie
Zoef!
Gelezen voor de boekenbingo 2025
Een verhaal over afscheid nemen van je liefste huisdier en de rouwverwerking die erbij komt kijken. Een onderwerp waar bijna alle kinderen wel mee te maken krijgen.
Amir ligt op bed te kijken naar een kleed dat zijn moeder naast zijn bed heeft neergelegd. Het ligt op de plek waar zijn hond Oela altijd lag. Het kleed blijkt een vliegend tapijt te zijn, met de naam Zafar Omar Emín Faroek de Veertiende (Ook wel Zoef genoemd). Zoef en Amir vliegen richting de Grens om daar Oela te zien. Ze hebben haast, want ze willen Oela tegenhouden en mee terugnemen naar huis, voordat ze voorgoed verdwijnt. Onderweg komen ze verschillende karakters tegen die hun reis bemoeilijken of hen juist helpen. Zijn ze op tijd om Oela nog te zien voordat ze de definitieve oversteek maakt?
Het boek bevat redelijk korte hoofdstukken, waarin de Janneke Schotveld een prettige spanningsboog heeft weten te creëren. Amir en Zoef komen bijzondere personages tegen, die doen denken aan de figuren uit Alice in Wonderland of andere verhalen. Voor mij voelde dit avontuur nogal chaotisch aan en hierdoor kon ik geen connectie met het verhaal maken helaas.
De gesprekken die Zoef en Amir hebben zijn mooi en laten de verschillende fasen van rouwverwerking zien. Ook voegen de andere figuren allemaal iets toe aan de rouwverwerking van Amir. Kinderen zullen zich in Amir kunnen inleven. Het einde van het verhaal geeft een mooie boodschap mee en rond het verhaal mooi en fijn af. Zoef! is een fantasievol verhaal dat een herkenbaar onderwerp aansnijdt, zonder dat het verhaal te zwaar beladen aanvoelt.
Janneke heeft een vlotte schrijfstijl en gebruik rijke taal in dit verhaal. Sommige passages zijn voor ervaren lezers makkelijk te begrijpen, waar dit naar mijn mening voor jongere lezers nog wat moeilijk kan zijn. Ik zou dit boek dan ook eerder aan kinderen vanaf groep 5/6 aanraden om te lezen.
Een verhaal over afscheid nemen van je liefste huisdier en de rouwverwerking die erbij komt kijken. Een onderwerp waar bijna alle kinderen wel mee te maken krijgen.
Amir ligt op bed te kijken naar een kleed dat zijn moeder naast zijn bed heeft neergelegd. Het ligt op de plek waar zijn hond Oela altijd lag. Het kleed blijkt een vliegend tapijt te zijn, met de naam Zafar Omar Emín Faroek de Veertiende (Ook wel Zoef genoemd). Zoef en Amir vliegen richting de Grens om daar Oela te zien. Ze hebben haast, want ze willen Oela tegenhouden en mee terugnemen naar huis, voordat ze voorgoed verdwijnt. Onderweg komen ze verschillende karakters tegen die hun reis bemoeilijken of hen juist helpen. Zijn ze op tijd om Oela nog te zien voordat ze de definitieve oversteek maakt?
Het boek bevat redelijk korte hoofdstukken, waarin de Janneke Schotveld een prettige spanningsboog heeft weten te creëren. Amir en Zoef komen bijzondere personages tegen, die doen denken aan de figuren uit Alice in Wonderland of andere verhalen. Voor mij voelde dit avontuur nogal chaotisch aan en hierdoor kon ik geen connectie met het verhaal maken helaas.
De gesprekken die Zoef en Amir hebben zijn mooi en laten de verschillende fasen van rouwverwerking zien. Ook voegen de andere figuren allemaal iets toe aan de rouwverwerking van Amir. Kinderen zullen zich in Amir kunnen inleven. Het einde van het verhaal geeft een mooie boodschap mee en rond het verhaal mooi en fijn af. Zoef! is een fantasievol verhaal dat een herkenbaar onderwerp aansnijdt, zonder dat het verhaal te zwaar beladen aanvoelt.
Janneke heeft een vlotte schrijfstijl en gebruik rijke taal in dit verhaal. Sommige passages zijn voor ervaren lezers makkelijk te begrijpen, waar dit naar mijn mening voor jongere lezers nog wat moeilijk kan zijn. Ik zou dit boek dan ook eerder aan kinderen vanaf groep 5/6 aanraden om te lezen.
1
Reageer op deze recensie