klassieker voor kinderen

Khalil Gibran is een Libanese schrijver en kunstenaar. In 1923, acht jaar voor zijn overlijden op
achtenveertigjarige leeftijd , schreef hij de klassieker De Profeet. Het boek is in meer dan negentig talen vertaald en gaat over een wijze man, Almustafa.
De uitgever vroeg aan auteur Tiny Fisscher, die had immers al ruime ervaring in het hertalen van meesterwerken, om het boek toegankelijk te maken voor jongere kinderen. Dan bedoel ik kinderen vanaf ca. 10 jaar.
Zoals Tiny Fisscher zelf in haar voorwoord vermeldt een pittige klus, want Gibran schreef het boel voor volwassenen (uitgave tientallen jaren meerdere keren gelezen) in ingewikkelde taal barstend van de metaforen.
Het boek begint met een inleidend stukje en ook de laatste bladzijde moeten in die volgorde gelezen worden.
Daartussen 26 vragen - ditmaal gesteld door kinderen- waarop Almustafa diepzinnige antwoorden geeft, antwoorden die zeker niet altijd door de volwassenen in het boek begrepen of gerespecteerd worden.
Je kunt die verhalen in willekeurige volgorde lezen .het is overigens ook aan te bevelen het boek niet van A ot Z in een keer te lezen, maar gedoseerd, want ondanks het feit dat Tiny Fisscher puik werk heeft geleverd is het nog ingewikkelde materie. Materie die mondjesmaat opgeslorpt moet worden en die aanzet tot nadenken en filosoferen.
Het boek is overigens ook sfeervol geïllustreerd. Vooral de spreads vangen de woorden mooi in beelden.
Mijn persoonlijke favorieten zijn altijd de hoofdstukken 'Een nestje bouwen' en 'Kinderen' gebleven, maar er zit veel moois tussen.
Om erover te spreken of van gedachten te wisselen moet je er wel gevoelig voor zijn. Het is niet bepaald een allemansvriend.
Ook voor volwassenen op het nachtkastje een fijn boek. Voor het slapengaan een vraag van Almustafa twee keer lezen en dan vredig in slaap vallen en dromen over de betekenis.