Lezersrecensie
Bovennatuurlijk
Ik las eerder al, met veel plezier, boeken van Camilla Grebe, nu ik zag dat ze een boek met iemand samen geschreven had, werd ik extra nieuwsgierig.
Bij een verkeersongeluk verongelukt Saga, de dochter van Marika & Leo. Daarop besluiten ze samen met hun andere dochter Blisse naar het slaperige stadje Sundby te verhuizen. De buren Max en Greta zijn wel wat apart maar voor de rest is alles wat ze zoeken aanwezig: rust, natuur en de mogelijkheden om hun verdriet een plekje te geven. Maar dan gebeuren er een hoop vreemde dingen.
De jonge politieagente Alba heeft een agressie-probleem en nadat ze een collega geslagen heeft, wordt ze overgeplaatst naar Sundby. Hier gaat ze deel uitmaken van het coldcase-team onder leiding van Tore. Als ze een oude vermissing onderzoekt, wordt ook haar verleden opgerakeld.
Het verhaal begint met een cursief geschreven gedeelte. Waarbij Orpheus zijn geliefde terug haalt. En dat is ook de rode draad in het verhaal. Wat heb je over om je geliefden terug te krijgen.
Marika en Leo komen erachter dat tijd ongrijpbaar is, als hun dochter verongelukt. Ze denken de ideale plek gevonden te hebben om tot rust te komen. Maar de vreemde gebeurtenissen zorgen er al snel voor, dat vooral Marika weer terug naar de stad wil.
Het verhaal wordt verteld vanuit Marika en Alba. Door de meeslepende schrijfstijl word je echt het verhaal in gezogen. Ik vind het echter geen standaard thriller, vooral doordat er gehint wordt naar iets bovennatuurlijks wat de verdwijningen veroorzaakt. En ondanks dat ik normaal niet graag bovennatuurlijke verhalen lees, hield dit verhaal mij echt in zijn greep.
Het einde vond ik iets te snel en iets te afgeraffeld, net alsof de auteurs nog niet echt duidelijk hadden hoe ze het verhaal wilden laten eindigen en dit vind ik jammer. Dit zorgt er voor dat ik niet helemaal overtuigd ben van het verhaal. Er zat heel veel potentie in, maar dit wordt door het einde een beetje te niet gedaan.
Dit boek ontvingen wij van uitgeverij Cargo. Dit beïnvloedt onze mening niet.
Bij een verkeersongeluk verongelukt Saga, de dochter van Marika & Leo. Daarop besluiten ze samen met hun andere dochter Blisse naar het slaperige stadje Sundby te verhuizen. De buren Max en Greta zijn wel wat apart maar voor de rest is alles wat ze zoeken aanwezig: rust, natuur en de mogelijkheden om hun verdriet een plekje te geven. Maar dan gebeuren er een hoop vreemde dingen.
De jonge politieagente Alba heeft een agressie-probleem en nadat ze een collega geslagen heeft, wordt ze overgeplaatst naar Sundby. Hier gaat ze deel uitmaken van het coldcase-team onder leiding van Tore. Als ze een oude vermissing onderzoekt, wordt ook haar verleden opgerakeld.
Het verhaal begint met een cursief geschreven gedeelte. Waarbij Orpheus zijn geliefde terug haalt. En dat is ook de rode draad in het verhaal. Wat heb je over om je geliefden terug te krijgen.
Marika en Leo komen erachter dat tijd ongrijpbaar is, als hun dochter verongelukt. Ze denken de ideale plek gevonden te hebben om tot rust te komen. Maar de vreemde gebeurtenissen zorgen er al snel voor, dat vooral Marika weer terug naar de stad wil.
Het verhaal wordt verteld vanuit Marika en Alba. Door de meeslepende schrijfstijl word je echt het verhaal in gezogen. Ik vind het echter geen standaard thriller, vooral doordat er gehint wordt naar iets bovennatuurlijks wat de verdwijningen veroorzaakt. En ondanks dat ik normaal niet graag bovennatuurlijke verhalen lees, hield dit verhaal mij echt in zijn greep.
Het einde vond ik iets te snel en iets te afgeraffeld, net alsof de auteurs nog niet echt duidelijk hadden hoe ze het verhaal wilden laten eindigen en dit vind ik jammer. Dit zorgt er voor dat ik niet helemaal overtuigd ben van het verhaal. Er zat heel veel potentie in, maar dit wordt door het einde een beetje te niet gedaan.
Dit boek ontvingen wij van uitgeverij Cargo. Dit beïnvloedt onze mening niet.
1
Reageer op deze recensie