Een echte mustread

Meteen na deel twee heb ik het derde deel op mijn reader gezet zodat ik deze ook meteen kon gaan lezen. En ook daar heb ik absoluut geen spijt van. Wat is de Robert Hunter-serie toch een geweldige serie.

Een onbekende vrouw wordt dood aangetroffen in een verlaten slagerij. Haar lichaam heeft geen zichtbare verwondingen, alleen haar lippen zijn dichtgenaaid. Pas tijdens de autopsie wordt duidelijk hoe gruwelijk deze daad was. Robert Hunter en Carlos Garcia worden op de zaak gezet.
Ook in dit deel schuwt Carter de gruwelijke details niet en dat vind ik echt een pluspunt van deze serie.

De delen zijn goed als losstaande verhalen te lezen, maar deze serie is te goed om delen er van niet te lezen. Voorgaande delen worden wel kort aangestipt, maar is niet noodzakelijk voor het verhaal.

Carter heeft ook een beeldende schrijfstijl, waardoor je de scènes echt voor je ziet en het dus niet echt geschikt is voor tere zieltjes. Maar door deze beeldende schrijfstijl, in combinatie met de korte hoofdstukken, blijf je gewoon verder lezen en kun je het boek niet aan de kant leggen.

Je merkt echt dat Carter wel weet waar hij over schrijft. Het verhaal klopt gewoon aan alle kanten en ondanks de gruwelijke daad blijft het verhaal overal geloofwaardig.

Deel 4 ga ik uiteraard ook snel lezen. Ik kijk er alweer naar uit.