Het hoogste woord
Voor mij is literatuur een boek met meerdere lagen die je ontdekt door te lezen en te herlezen. Een feelgood valt voor mij vaak daar niet onder. Ik ben daarom benieuwd naar dit nieuwe genre.
Het boek vertelt het verhaal van Liesbeth de Rooij die na jaren trouwe dienst wordt ontslagen als uitgeefster omdat ze weigert verhalen van Youtubers te publiceren. Ze valt in een diep gat. Ze was een nietsontziende uitgeefster die alle binnenkomende manuscripten las en nietsontziend met de rode pen te lijf ging. Bijna geen enkel verhaal komt door haar strenge ballotage heen en zij is daar heel trots op. Youtube verhalen, dat is geen literatuur.
De boekensector komt in zwaar weer terecht en de ene na de andere uitgever gaat of failliet of fuseert. Liesbeth komt zichzelf tegen en komt, zeer tegen haar zin in, in aanraking met kinderen met een taalachterstand. Dat zet een reeks gebeurtenissen in werking die het boek wat spanning meegeven, dreigbrieven, een plas bloed en het optreden van een jonge youtube ster Nova.
Het boek heeft net als het eerdere boek van Nanda ‘Leugens in de lente’ een aparte schrijfstijl, een haast afstandelijke schrijfstijl als een voice-over, dit wordt gemixt met stukken geschreven in de tegenwoordige tijd. Het maakte het voor mij daardoor wat lastiger om je te identificeren met de hoofdpersonen uit het boek. Toch is het voor mij wel een feelgood gemixt met wat spanning, maar ik snap dat het lastig is om de verwachtingen bij de lezer helder te krijgen. Het is geen standaard feelgood in de zin van meisje vindt jongen leuk, heel veel verwikkelingen en uiteindelijk leven ze nog lang en gelukkig. Toch vind ik de label ‘literair’ er opplakken meer iets om op te vallen dan dat de term literair de waarde heeft die het label literair voor mij heeft. Het boek valt in niets te vergelijken met Adriaan van Dis of Arthur Japin om maar eens iets te noemen. Toch heb ik genoten van het boek, het leest lekker weg en is een ideaal boek om even lekker te ontspannen. Daarom 3 sterren van mij.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Wilma Hartman
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
