Lezersrecensie
Spannende thriller die je vasthoudt tot de laatste bladzijde
Ik mag de blogtour van Annette vandaag afsluiten met mijn review.
En met een super goed en spannend boek kan ik wel zeggen!
Vanaf het eerste hoofdstuk zat ik helemaal in het verhaal en ik heb het dan ook in twee dagen uitgelezen.
Het boek wordt het grootste gedeelte vanuit de perspectieven van Tomiko en Femke verteld. Waar Tomiko haar verhaal grotendeels afspeelt in het verleden in Japan, lees je Femke haar verhaal in zijn geheel in het heden. En gedurende het boek kruipen de verhaalijnen naar elkaar toe tot ze samen verder gaan.
Tomiko groeit op in pure armoede en ze neemt zich al op jonge leeftijd voor om nooit zo te eindigen als haar ouders. Zodra ze oud genoeg is gaat ze op stap met het doel om een rijke man aan de haak te slaan. Als dat haar lukt, denkt ze het ultieme leven te krijgen.
Maar deze rijkdom komt gepaard met hele andere zorgen.
Femke is de dochter van Bart. En als ze op een dag bij haar vader komt en kennis maakt met de weduwe van haar vaders collega, vindt ze het wel heel vreemd hoe snel deze vrouw zich in het leven van haar vader wurmt. Ze vertrouwt haar niet en laat dat duidelijk merken. Echter wil haar vader haar niet geloven, wat haar heel veel frustratie oplevert. Want hoe gaat ze bewijzen dat deze vrouw niet is wie ze lijkt?
Annette weet het verhaal heel sterk op te bouwen. De twee perspectieven geven je een goed beeld wat de verschillen zijn tussen de Japanse en Nederlandse cultuur. Ik heb dingen gelezen over de Japanse cultuur die ik echt nog niet wist. En bepaalde gewoontes gaven me echt de rillingen. Ik snapte goed waarom Tomiko over een beter leven droomde. Alleen haar manieren om daar te komen zijn wel enigzins dubieus.
De spanning bouwt zich langzaam op, maar je voelt het de hele tijd op de achtergrond sluimeren. En als deze zijn climax bereikt, dan zit je aan de bladzijden geplakt.
Femke haar angst grijpt je naar de keel en laat je niet meer los tot het einde.
Toch had ik tijdens het epiloog een meelijwekkend gevoel en sloeg ik het boek dicht met een brok in mijn keel.
Dankjewel Annette, dat ik mee mocht doen met de blogtour voor dit hele fijne boek!
En met een super goed en spannend boek kan ik wel zeggen!
Vanaf het eerste hoofdstuk zat ik helemaal in het verhaal en ik heb het dan ook in twee dagen uitgelezen.
Het boek wordt het grootste gedeelte vanuit de perspectieven van Tomiko en Femke verteld. Waar Tomiko haar verhaal grotendeels afspeelt in het verleden in Japan, lees je Femke haar verhaal in zijn geheel in het heden. En gedurende het boek kruipen de verhaalijnen naar elkaar toe tot ze samen verder gaan.
Tomiko groeit op in pure armoede en ze neemt zich al op jonge leeftijd voor om nooit zo te eindigen als haar ouders. Zodra ze oud genoeg is gaat ze op stap met het doel om een rijke man aan de haak te slaan. Als dat haar lukt, denkt ze het ultieme leven te krijgen.
Maar deze rijkdom komt gepaard met hele andere zorgen.
Femke is de dochter van Bart. En als ze op een dag bij haar vader komt en kennis maakt met de weduwe van haar vaders collega, vindt ze het wel heel vreemd hoe snel deze vrouw zich in het leven van haar vader wurmt. Ze vertrouwt haar niet en laat dat duidelijk merken. Echter wil haar vader haar niet geloven, wat haar heel veel frustratie oplevert. Want hoe gaat ze bewijzen dat deze vrouw niet is wie ze lijkt?
Annette weet het verhaal heel sterk op te bouwen. De twee perspectieven geven je een goed beeld wat de verschillen zijn tussen de Japanse en Nederlandse cultuur. Ik heb dingen gelezen over de Japanse cultuur die ik echt nog niet wist. En bepaalde gewoontes gaven me echt de rillingen. Ik snapte goed waarom Tomiko over een beter leven droomde. Alleen haar manieren om daar te komen zijn wel enigzins dubieus.
De spanning bouwt zich langzaam op, maar je voelt het de hele tijd op de achtergrond sluimeren. En als deze zijn climax bereikt, dan zit je aan de bladzijden geplakt.
Femke haar angst grijpt je naar de keel en laat je niet meer los tot het einde.
Toch had ik tijdens het epiloog een meelijwekkend gevoel en sloeg ik het boek dicht met een brok in mijn keel.
Dankjewel Annette, dat ik mee mocht doen met de blogtour voor dit hele fijne boek!
2
Reageer op deze recensie